Van staal tot financiële slagkracht: het verhaal van Wim van den Dries
Waar het allemaal begon
“Ik ben geboren en getogen in de Tilburgse wijk Theresia en begon mijn schoolloopbaan op de MAVO. Na de MEAO en een jaar dienstplicht ben ik verder gaan studeren aan de HEAO Bedrijfseconomie. Mijn eerste baan vond ik bij Heras Hekwerken in Oirschot, als administratief medewerker.
Op een dag werd ik door mijn baas geroepen. Het bedrijf had een tennisbaanbouwer in Swalmen overgenomen en ze hadden iemand nodig voor de administratie. Ik kreeg precies één minuut om te beslissen of ik die kans wilde grijpen. Dat deed ik. Mijn vrouw en ik verhuisden naar Limburg, maar na een paar jaar bleek dat zij daar niet kon aarden. We besloten terug te keren naar Tilburg, waar ik aan de slag kon bij Metaalwarenfabriek Tilburg (MFT). Daar vond ik mijn passie voor het vak.”
Van administratief medewerker naar directeur
“Bij MFT begon ik als administratief medewerker, groeide door tot boekhouder en later controller. Toen in 1994 de directeur met pensioen ging, kreeg ik het aanbod om adjunct-directeur te worden. Ik nam de verantwoordelijkheid over de financiële afdeling, personeelszaken en ICT. Het bedrijf produceerde metalen onderdelen voor veiligheidssystemen in auto’s en defensieproducten.
Eind jaren ‘90 veranderde onze focus. Defensieopdrachten namen af en we verkochten onze productie van schakels voor patroonbanden aan een Franse onderneming. In 2007 besloot moederbedrijf Diehl haar aandelen in MFT te verkopen aan een groep Duitse ondernemers. Dit pakte slecht uit. De overhead werd te groot en het bedrijf stond er financieel steeds slechter voor. In februari 2009 moesten we faillissement aanvragen. Van de 200 medewerkers bleven er na een doorstart slechts 32 over. Ik bleef betrokken en werd mede-eigenaar van de doorstartonderneming Allpress Metals.”
Een nieuwe uitdaging na pensionering
“In 2018 vond ik het tijd voor een nieuwe stap. Ik verkocht mijn aandelen in Allpress Metals en stopte in 2019 met werken. Na jarenlang weken van 60 tot 70 uur gemaakt te hebben, zat ik ineens thuis met zeeën van tijd. Maar stilzitten is niets voor mij.
Via mijn netwerk kwam ik in aanraking met de Kredietunie Regio Tilburg (KRT). Ik kende de organisatie al sinds 2014, toen ik als ondernemer kantoorruimte beschikbaar stelde voor hun vergaderingen. Na mijn pensioen belde ik Bart Taminiau en vroeg of ik iets kon betekenen. Dat kon zeker, en voor ik het wist zat ik aan de andere kant van de tafel als penningmeester.”
Kredietunie Regio Tilburg: een zinvolle invulling
“Wat begon als een paar uur vrijwilligerswerk, groeide al snel uit tot een serieuze tijdsbesteding. Maar ik vind het ontzettend leuk. De administratie, de jaarafsluitingen, het contact met ondernemers – het houdt me scherp en actief. ‘De uren vullen zichzelf,’ zeg ik vaak met een lach.
Ik heb nooit een uitgestippelde carrière gehad, maar ik heb altijd mijn kansen gegrepen. Nu zet ik me met veel plezier in voor de KRT. Het is geweldig om lokale ondernemers te helpen met financiering en advies. Bovendien werk ik samen met een fijne groep mensen.
Naast mijn vrijwilligerswerk bij de KRT geniet ik van mijn gezin. Ik heb drie zonen en zeven kleinkinderen, waarvan de oudste studeert in de Verenigde Staten. Oppassen op de kleintjes hoort daar natuurlijk ook bij. Maar de KRT blijft een belangrijk onderdeel van mijn leven. Het voelt goed om mijn kennis en ervaring te blijven inzetten,” besluit Wim tevreden.
